گلی

...

انسانها را در زیستن بشناس نه در گفتن… در گفتار همه آراسته اند…

...

گاه می اندیشم … چندان مهم نیست اگر ، هیچ از دنیا نداشته باشم ! همین مرا بس … که کوچه ای داشته باشم و باران و انسان هایی در زندگیم باشند ، که زلال تر از باران هستند … احمد شاملو

خدای من! گلهای آفتابگردان در روزهای ابری بلاتکلیفند مثل من و روزهای بی تو بودن

پروردگارا قلب مرا نسبت به آنچه نزد توست مطمئن گردان مرا به کارهایی وادار کن که خواص را به آنها وادار میکنی آن هنگام که عقل از بندگی تو غفلت میکند،قلبم را از یادت پر کن و در من و برای من بی نیازی ، عفت ، آرامش ، عافیت ، صحت ، گشایش ، اطمینان و سلامتی را جمع گردان

خداوندا! ، از گزند آن معاصی، توبه كنان به سویت گریخته‌ام، پس توبه‌ام را بپذیر. به درگاهت پناه آورده‌ام، پس پناهم ده. از تو پناه می‌جویم، پس مرا خوار مساز. نیاز خواه تواَم، پس نعمت خویش را از من دریغ مدار. در تو آویخته‌ام، پس دستم را رها مكن. خواهان لطف تواَم، پس نومیدم برمگردان...

همیشه راهی وجود دارد...