یاد مردان بی ادعا

[Younes]

امروز از سر صبح که بیدار شدم به خاطر یک سری مشکلات خیلی دلم پر بود و گرفته

یک بارونی هم گرفته بود

نشستم پشت پنجره

و عکسهای زیر میزم نگاه کردم

عکسهایی که هر کدوم با هام یک دنیا حرف داشتند

روی یکی از اون عکسا چشمام قفل شد

یاد خاطره پدرم افتادم

روزای آخری که اصفهان بودم تو سفر آخرم

دستم رو گرفت و گفت بیا پیاده بریم قدم بزنیم

رفتیم

کم کم رسیدیم به تکیه شهدا یا همون تخته پولاد اصفهان

رفتیم تا رسیدیم نزدیک چهار تا مزار شهید

پدرم گفت ببین

وقتی آدم لیاقت داشته باشه حتما جایی که دوست داره رو به دست میاره

با خودم گفت یعنی چی ؟

گفتیم بشین تا واست تعریف کنم

پدرم میگفت این مزاری که میبینی مزار حاج احمد کاظمی هست

حالا بماند که چه افتخاراتی دارد

و اون طرفیش مزار شهید حسین خرازی

حاج حسین خرازی سال 65 بود که شهید شد و لی حاج احمد سال 84

ولی خوب نگاه کن مثل دو تا برادر کنار هم خوابیدن

گفتم بابا چه ربطی به هم دارند

گفت یکی دو سال بعد از جنگ یک روز دلم گرفته بود

اومدم پیش فرماندم (حاج حسین خرازی) که دیدم حاج آحمد کاظمی هم نشسته اونجا

بعد از خوش و بش موقع خداحافظی

ازش پرسیدم حاجی یادته میگفتی آرزومه هر جا این حاج حسین میره منم برم

حاجی از هممون جلو زد و دیگه واسه ما جایی نزاشت

رو کرد بهم و گفت

تو یک قولی بهم بده از همون قولا که تو اطاق عمل صحرایی میدادی

گفتم به روی چشم حاجی

گفت موقعی که من شهید شدم منو بین دو تا داداشم دفن کنید

گفتم حاجی

درش رو بستند رفت

گفت لایق باشیم باز میشه

گفتم باشه حاجی شما شهید شو

بقیه اش با ما ....

بعد از شهادت از پسر حاج احمد پرسیدم

گفت

پدرم بارها و بارها این جا رو نشونم داده بود و میگفت

من تنها آروزم آروم گرفتن در کنار حاج حسین

 

واقعا آدم بخواد

لایق بشه

لایق میشه

حتی واسه پرواز

حتی واسه ...

 

به تک تکتون افتخار میکنم

که رنگ قرمز پرچمم رو با خونتون در آسمانها هم برافراشته کردید

 

پینوشت:

عکس اون روز پر خاطره در کنار پدرم بر مزار مردانی که در سکوت بودند و بی ادعا ولی غرور ایران بر روی شونه هاشون به احتزاز در اومده بود.

[Injaneb]

کجایند مردان بی ادعا

[hadi90]

کجایند مردان بی ادعا؟

بی ادعاشون رو نمی دونم ولی پر ادعا شون رو هر روز می بینیم  

[هامان]

هنوز کسانی هستند که بی ادعا زندگی می کنند و یادی ازشون نمیشه

انشاءالله همشون به آرزشون که آروم گرفتن کنار همسنگراشونه برسند

   

[منصوره]

خداوندا فقط مي خواهم شهيد شوم،شهيد در راه تو،خدايا مرا بپذير و در جمع شهدا قرار بده.راستي چه بگويم،سينه ام از دوري دوستان سفرکرده ازدرد،ديگر تحمل ندارد. (فرازي از وصيتنامه شهید کاظمی)