خودت را نگه دار ، خودم را رها کنم....

reza · 4 دی، 1391

از خنده های دوست تر داشتنیت ... تا دوست داشتن های خنده دارم

از به درد نخوردگی های روز به روزم

تا درد های کشدار ِ رژیمی ات ، که آغوش به آغوش دنبال ِ مسَکن است

از این همه اصالت ِ بی کسی هایم تا محبوبیت ِ بورژوایی ِ تو

تمام ِ این ها یعنی فاصله ...

حتی اگر بر روی یک میز به زور ِ قهوه ای ، گِرد آمده باشیم

خودت را نگه دار ، خودم را رها کنم....

این برخورد ها جز تصادف

به هیچ آینده ی در هم رقم خورده ای ختم نمی شود

weare · 5 دی، 1391

این برخورد ها جز تصادف

به هیچ آینده ی در هم رقم خورده ای ختم نمی شود

ارسال های توصیه شده