گلی ارسال شده در 22 فروردین، 1392 گزارش اشتراک گذاری ارسال شده در 22 فروردین، 1392 نيايش ستايش خداوندي را سزاست كه شبم را به صبح آورد ، بي آنكه مرده يا بيمار باشم نه دردي بر رگهاي تنم باقي گذارد، ونه به كيفر بد ترين كردارم گرفتار كرد. نه بي فرزند و خاندان مانده ، ونه از دين خدا روي گردانم ، نه منكر پروردگار، نه ايمانم دگرگون ، نه عقلم آشفته ونه به عذاب امت هاي گذشته گرفتارم. در حالي صبح كردم كه بنده اي بي اختيار وبر نفس خود ستمكارم. خدايا بر تو است كه مرا محكوم فرمايي ، در حالي كه عذري ندارم و توان فراهم آوردن چيزي جز آنچه تو مي بخشايي ندارم ، قدرت حفظ خويش ندارم ، جز آنكه تو مرا حفظ كني . خدايا به تو پناه مي برم ازآنكه در سايه بي نيازي تو تهي دست باشم ، يا در پرتو روشنايي هدايت تو گمراه گردم ، يا در پناه قدرت تو ، بر من ستم روا دارند، يا خوارو ذليل باشم ، در حالي كه كار در دست تو باشد! خدايا جانم را نخستين نعمت گرانبهايي قرار ده كه مي ستاني ونخستين سپرده اي قرار ده كه از من باز پس مي گيري !. خدايا به تو پناه مي برم از آنكه از فرموده تو بيرون شوم يا از دين تو خارج گردم يا هواهاي نفساني پياپي بر من فرود آيد،كه ازهدايت ارزاني شده ازجانب تو سر باز زنم. " نهج البلاغه" واکنش ها : خدمتی، salwa و mariya 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده
برای ارسال دیدگاه یک حساب کاربری ایجاد کنید یا وارد حساب خود شوید
برای اینکه بتوانید دیدگاهی ارسال کنید نیاز دارید که کاربر سایت شوید
ایجاد یک حساب کاربری
برای حساب کاربری جدید در سایت ما ثبت نام کنید. عضویت خیلی ساده است !
ثبت نام یک حساب کاربری جدیدورود به حساب کاربری
دارای حساب کاربری هستید؟ از اینجا وارد شوید
ورود به حساب کاربری